Duitsland 🇩🇪 dag 3

Gepubliceerd op 27 oktober 2024 om 20:00

Wat een heerlijke nacht en we mochten nog een uurtje langer slapen ook. We worden wakker van de regen die zacht maar doeltreffend op het dak van de camper valt. Ik ga mijn bed uit en zet een bakje koffie en klik de melkschuimer aan, pff even wakker worden hoor voor de dag start. Marco ligt nog lekker op een oor en ik weet dat hij wakker is maar hij heeft nog geen zin om op te staan. Om ons heen horen we al weer geluiden van het starten van auto's en campers die het terrein weer gaan verlaten.

Uiteraard loop ik Marco dan te irriteren tot hij ook uit bed komt, ik zet een bakje koffie en de broodjes gaan in de oven. We hebben vandaag een leuke tocht op de planning staan. Een boottocht over de Moezel richting Beilstein, deze boottocht duurt 2,5 uur en gaat door de sluizen van Schleuse Fankel.

Sluis Fankel
De Sluis Fankel is een sluis bij kilometerraai 59.38 van de Moezel. De sluis ligt in de buurt van de plaats Fankel, gelegen in de deelstaat Rheinland-Pfalz, in Duitsland. De sluis ligt aan de Duitse Moezel.
In Duitsland zelf is de sluis bekend als Schleuse Fankel. De sluis heeft het verval van 7.00 meter. Het sluiscomplex bestaat uit twee kolken, een stuw, een waterkrachtcentrale en een kleine recreatiesluis. Het object is in het beheer van WSA Mosel-Saar-Lahn.

De sluis ligt aan de rand van de stad Fankel. 

De afvaart die wij willen hebben is 12:00 uur en we fietsen daarom rond 11:15 richting Cochem, we zetten onze fietsen vast vlak bij de opstap plaats van de rondvaartboot. We hadden dus nog ruim de tijd maar hadden geen zin om nog voor een paar minuten de stad in te lopen, dus we kochten een kaartje en gingen aan boord. Het weer viel niets tegen en we besloten om buiten te gaan zitten, maar wel overdekt (je weet maar nooit). Ik belandde achter een stel die gezellig zaten te keuvelen en had niet in de gaten dat het Nederlanders waren. Marco was nog even een rondje aan het doen en kwam later bij me zitten, in de tussentijd was er al iemand langs gekomen of we iets wilde drinken dus ik had al koffie en cappuccino besteld. Toen Marco bij me kwam zitten draaide onze buurman om en begon een gesprek en bleef kletsen tot we gingen varen. Gesprek ging nergens over maar was wel gezellig. 

Klokslag 12 uur gaan we weg en varen richting het zuiden, dus stroomopwaarts. We varen langs mooie dorpjes en druivenrank-velden of hoe je dat ook noemt. In het plaatsje Ernst stoppen we even om nog wat mensen aan boord te laten en gaan dan verder. Na ongeveer een half uur varen komen we aan bij de sluis, het is best een flink stuk dat we omhoog moeten maar eigenlijk ging dat best snel. Naarmate we hoger komen komt ook het zonnetje door en kan (bijna) de jas uit nog een klein stukje varen en we zijn op het eindstation.

Beilstein is de laatste halte voor we omdraaien, we blijven ongeveer een half uurtje liggen en we gaan daarom ook van boord. Het is dan ook gelijk druk in het dorp, maar wat een leuk plekje is dit, klein maar leuk. We wandelen door de smalle straatjes en als we alles hebben gezien gaan we terug aan boord want we krijgen honger en konden door de beperkte tijd niet in het dorp eten. Aan boord nemen we een lekker bakje soep en bekijken de foto's alvast van de heen weg.

De soep is loei heet en de Duitse kuch ligt ernaast, maar wat was het lekker. Marco had goulash soep en ik kippen soep, je proefde goed dat dit zelfgemaakte soep was en niet iets uit blik of een pakje. Heerlijk!!!!

Na ons maaltje gaan we weer naar boven, de boot had inmiddels de sluis weer gepasseerd, deze keer helemaal boven op want het zonnetje scheen lekker. Het was wel frisjes hoor maar dat zonnetje mmm mmm mmm.

Als we bijna weer bij Cochem zijn zien we het kasteel al mooi  boven op de berg staan en gaan toch een poging wagen om er met de fiets nog even naar toe te gaan. De rondvaart boot ligt op een andere plaats als bij vertrek en moeten daarom een stukje verder lopen voor we bij de fietsen zijn. Op route.nl had ik de route gezet en dit was eigenlijk 1 lange stijle klim (780 meter lang en 60 meter hoog) zelfs de e-bike had er moeite mee. Met mijn tong op mijn schoenen kom ik boven aan met Marco vlak achter me, we kijken even rond maken een foto en gaan dan weer terug naar de camping. 

We willen nog wat boodschapjes doen voor morgen want dan gaan we naar de hangbrug Geierlay, een van de langste hangbruggen van Europa. Maar helaas was de winkel al dicht en moeten we dus morgen vroeg eerst naar de Aldi. We fietsen terug naar de camper, zetten onze fietsen erop en genieten nog lekker even van het heerlijke weer. Voor vanavond staat er hutspot met gehaktballen op het menu (van thuis, uit de vriezer) heerlie!!!!!

Ernst is een plaats in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts, en maakt deel uit van de Landkreis Cochem-Zell. Ernst telt 544 inwoners. Ernst is een wijndorp aan de Moezel. De neoromaanse katholieke parochiekerk Sint Salvator werd in 1844–48 gebouwd naar ontwerp van de architect Johann Claudius von Lassaulx.Wikipedia

Ernst

Het wijndorp Ernst ligt ongeveer 5 kilometer van het beroemde en drukke Cochem. Het ligt op linkeroever van de Moezel en strekt zich over een volle kilometer uit. Het dorp wordt gedomineerd door de grote kerk, de Pfarrkirche St. Salvator die gebouwd werd in het midden van de 19e eeuw.

Beilstein is een plaats in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts en maakt deel uit van de Landkreis Cochem-Zell. Wikipedia

Beilstein - Doornroosje van de Moezel

Beilstein wordt bepaald door zijn middeleeuwse stadsbeeld. De dichte bebouwing heeft een natuurlijke oorzaak: Beilstein ligt in een keteldal met steile wijnhellingen, bekroond door de ruïne van de Burg Metternich. Zijn vijfhoekige burchttoren dateert uit de 12e eeuw. Hoog boven op de St.Josephs Kegel ligt de Barokke, in de 17e eeuw op gotische fundamenten gebouwde drieschepige Hallenkirche der Unbeschuhten Karmeliter. De kerk heeft nog een volledig behouden gebleven interieur met beschilderde wanden. De klim naar boven gaat via een steile trap van meer dan 100 treden. Boven kijkt u uit over de schilderachtige mini-stad met vakwerkhuizen die dicht tegen elkaar aan staan in kronkelige straatjes. De plaats aan de voet van de kloosterberg en de burchtruïne is voor de vele bezoekers het summum van Moezelromantiek. Het piepkleine stadje heeft daarom al talrijke keren als filmdecor gediend en wordt ook wel het Doornroosje van de Moezel genoemd.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.