Weekend Philippine

In de week na terugkomst uit  Noorwegen kregen we het bericht dat de vader van Marco terminaal ziek was en naar het hospice verhuisde. In een periode van 7 weken zagen we hem aftakelen en heeft hij besloten om euthanasie te laten toepassen, hij is in het bij zijn van zijn familie overleden. Hij vertrok zoals hij was, met veel humor en liefde voor zijn naaste.
De week daarna stond in het teken van het regelen van de crematie en het leeg halen van zijn huis. Een intensieve periode waar we vooral in de buurt wilde blijven, in geval dat.....

Afgelopen woensdag hebben we, met een mooie herdenkingsdienst afscheid genomen en dan hoe gek dat ook klinkt begint het gewone leven weer. Voor ons tijd om de camper weer van stal te halen en te genieten, want voor je het weet.. heel cliché maar zeker waar.

Deze keer blijven we nog in de buurt en besluiten om naar de overkant te gaan Philippine it is!

Na nog een ochtendje werken voor Marco en voor mij de camper inladen en boodschappen doen gaan we dan eindelijk weer op pad. We kunnen vanaf 12 uur op de camperplaats terecht en daarom vertrekken we voor de lunch naar " den overkant". Het is ongeveer 35 minuten rijden dus we zijn er zo. Als we aankomen bij het campererf komt de eigenaresse al naar buiten om ons te verwelkomen. Ze wijst ons een plaatsje aan en komt na de middag maaltijd even langs om alles uit te leggen. Wij zetten de camper op zijn plaats en gaan ook maar even eten, dit keer is het een heerlijk pasteitje met runderragout. Als we hebben afgewassen komt ze inderdaad langs en blijft lekker even zitten kletsen, we krijgen uitleg over de camperplaats en wat codes om te douchen en naar het toilet te gebruiken. Daarna gaan we even een stukje fietsen met de joekels want die staan helemaal te stuiteren. Maar al snel blijkt dat het voor hun ook al een hele tijd geleden is dat ze naast de fiets rende, Jet was na 4 kilometer dan ook helemaal op en sjokte nog wat achter de fiets aan. Dus hup terug naar de camper waar ze snel op bed sprongen en in elkaar doken om vervolgens flink te gaan liggen snurken. Echte jacht honden........

Wij genieten van de rust en van de camper, Marco maakt een puzzeltje en ik ga tekenen. Ik had afgelopen week thuis al lasagne gemaakt en ingevroren dus die hadden we meegenomen en kon zo de oven in. Lekker met een stukje stokbrood en de avondmaaltijd was ook voor elkaar. 's Avonds hangen we wat op onze telefoon en gaan op tijd naar bed. 

Na een heerlijke nacht, ik slaap veel beter in de camper dan thuis, zijn we wat later wakker dan gewoonlijk. Marco maakt ontbijt en daarna gaat hij een rondje met de honden. Intussen ruim ik de boel op en maak me gereed voor de dag, Buienradar gaf niet veel goeds aan maar we wilde toch even naar het dorp dus rond 11 uur stappen we dan toch maar op de fiets, de honden weer helemaal blij en springen 6 meter hoog van blijdschap.

Philippine ligt maar 3,6 kilometer van de camping maar wie mij een beetje kent weet dat ik al een route heb gemaakt in route.nl die wat langer is en dat we wat meer kunnen zien. Maar als eerst gingen we naar het dorp zelf, Philippine staat bekent om de mossels, midden in het dorp staat dan ook het Mosselmonument Philippine.

Mosselen in Philippine

Veel bezoekers van Philippine zijn het erover eens: Philippine is dé plek bij uitstek om mosselen te eten. Opmerkelijk? Jazeker, want Philippine ligt al een tijdje niet meer aan zee. Om dit toe te lichten, moeten we terug naar een ver verleden, naar de 16e eeuw om precies te zijn.

Ooit was Philippine een mosselhaven, verbonden met de Braakman. In de haven lagen tientallen mosselkotters van de vissers uit Philippine en Boekhoute (België). Door het indammen van de zeearm kwam in 1952 een eind aan een eeuwenlange visserij geschiedenis. Nog altijd herinneren de vele mosselrestaurants in Philippine nog aan dat roemrijke verleden.

Historie mosselen Philippine

Begin 16e eeuw werd Philippine ingepolderd door Jeronimus Laureijn, die er een havenstad van wilde maken. Een havenstad die kon concurreren met die van Antwerpen. Zover is het nooit gekomen, mede door vroegtijdig overlijden van Laureijn en de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648). Tijdens deze oorlog werd de vesting verder uitgebouwd met onder meer een kasteel, bastions en een water- of havenpoort die uitkwam op de Braakman. Van die vestingwerken is tegenwoordig niets meer terug te vinden.

In de 19e eeuw bloeide de visserij en mosselkwekerij op. Verzanding van de aanvoerwateren en haven dreigde, maar nadat in 1900 een nieuwe verbinding met de zee werd geopend kwam Philippine pas echt tot bloei. In topjaar 1911 werden maar liefst 130.727 balen mosselen op de kaden gelost.

mosselstad.nl/philippine-mosselen/ 

We zetten onze fietsen bij de Spar neer en maken een rondje door het dorp, we bekijken het Mosselmonument en lopen door naar de oude grenspaal en de waterpomp dan hebben we alle bezienswaardigheden van Philippine wel gezien. We doen nog wat boodschappen voor de lunch en stappen dan weer op de fiets. We fietsen langs het Philippine-kanaal wat vroeger een verbinding was met de Westerschelde, maar in plaats van naast het kanaal fietsen we aan de andere kant van de dijk en zagen helemaal niks...

Het begint dan toch wat te druppelen, de honden worden al wat moe en we gaan dan ook maar op het gemakje terug. We komen weer uit bij het mosselmonument en zien dan 4 grote stadsbussen staan, bij de bakkerskraam vraag ik wat er te doen is met zoveel bussen. Het meisje in de kraam haalt haar schouders op en zegt; " ze komen hier mossels eten".  Bussen vol met mensen die naar Philippine komen voor de mosselen, wie had dat gedacht?

Als we terug zijn bij de camper gaan de honden meteen op bed en wachten tot wij alles hebben opgeruimd, we nuttigen onze lunch en Jet weet niet hoe snel ze naast me moet komen zitten om vervolgens uit te gaan. Beestje is moe en kruipt ineen om lekker een dutje te doen. Maar wat genieten ze van dit en wij trouwens ook. De regen blijft nog wat na druppelen en dat was het dan ook voor vanmiddag. Ik ga een begin maken met de blog en Marco doet lekker zijn eigen ding en zo is onze zaterdagmiddag weer gevuld.

Na het avond eten gaan we nog een rondje met de honden en bingwatchen we een serie op Netflix, Billionaire Island een Noorse serie over de zalmindustrie. We blijven daarom ook doorklikken en gaan pas om 01:00 uur slapen, wat dan weer betekend dat we ook pas laat wakker waren. Zelfs de honden hadden vanmorgen tijd genoeg. Rond 21:00 uur worden we opgeschrikt door sirenes en zijn benieuwd wat dat is, op P2000 zien we dat er een ongeluk is gebeurt op de weg van de camperplaats. De volgende ochtend zien we in de PZC wat er daadwerkelijk gebeurt is, een bestelbusje dat tegen een boom is gereden.

Maar de kop is er weer af en we hebben weer lekker genoten en daar gaat het om, nu plannen maken voor volgend weekend!