Weekend Heijningen

Afgelopen week hadden we weer een drukke week, druk op het werk, nog niet helemaal fit en Maud kreeg de sleutel van haar huis en moest er ook nog verhuist worden. Helaas was de lift van het appartementen complex defect en moest alles per trap naar boven. Gelukkig op de 1ste verdieping, maar toch. Ook hebben we de nieuwe koelkast laten inbouwen bij Recreage, zodat we weer alles gekoeld mee kunnen nemen. Maar het is weer vrijdag en de camper staat al klaar voor de deur, nog even water op toppen en de boodschappen er in en we kunnen gaan. O ja, ook nog iets met boodschappen, maar goed alles er in en we kunnen gaan. We gaan naar Heijningen en hadden al gekeken wat daar in de buurt te doen was, nu is Heijningen zelf niet heel groot maar we zitten in de buurt van Willemstad en de Brabantse Waterlinie.

De A58 was druk, veel vrachtverkeer en er was een gedeelde afgezet in verband met wegwerkzaamheden, maar we konden goed doorrijden en waren al om 13:00 op de camping. We werden ontvangen door de eigenaresse die nog met haar handen in de aardappels zat. We kregen een plekje en ze zou even laten terug komen om een en ander uit te leggen. Zo gezegd zo gedaan, ik ga even met de honden lopen en Marco sluit de boel aan. Als ik terug kom zie ik dat ze al richting de camper loopt, ik krijg een formulier om in te vullen en ze loopt even mee naar het sanitair gebouw. Beetje gedateerd maar prima en schoon dus wat wil je nog meer. Ook krijg ik een uitleg over het “winkeltje” en wat er in de buurt te doen is. Volgens mij heeft ze haar roeping gemist en had ze eigenlijk bij de plaatselijke VVV moeten werken, ze wist veel en vertelde met veel passie over de omgeving.

Na de lunch pakken we de fietsen en gaan richting fort Sabina, zo’n kleine 8 kilometer fietsen over dijken en onder of boven de snelweg en we komen aan bij het fort. Marco wil even met de drone vliegen en ik ga het fort in met de joekels, daar maak ik wat foto’s en loop een rondje om het restaurant. Gelukkig was het niet druk en kon ik rustig lopen, dat is met de honden soms wel eens lastig als ze van alles zien en van alles ruiken is het soms een gevecht met de riemen, maar nu viel het mee.

Achter het restaurant stond een schavot waar uiteraard foto’s werden genomen door de andere bezoekers, ik loop door het restaurant terug, als ik vraag of dat mag krijg ik een volmondig ja en de vraag of de honden misschien wat water wilde hebben, de andere serveerster vroeg of ze ook een honden brokje mochten dus ze werden flink verwent. 

Fort Sabina heet eigenlijk languit: fort Sabina Henrica. Het is een kustverdedigingswerk, gebouwd in 1811 in opdracht van Napoleon. Rond 1881 is het fort verder uitgebreid en gemoderniseerd. Toen de inwoners van Willemstad, Fijnaart, Heijningen en omgeving eind 1944 in de vuurlinie kwamen te liggen tussen de oprukkende geallieerden en terugtrekkende Duitsers, vluchtten honderden mensen naar Fort Sabina. Ze zaten daar tien dagen opeengepakt bij elkaar. www.forten.nl

We fietsen door en willen bij de sluizen van de Volkerak gaan kijken maar daar kun je niet zo makkelijk bij en de honden worden al wat moe, we fietsen daarom door.

Fort de Hel, de Fransen bouwden in 1811 Fort l'Enfer, ter verdediging van Willemstad tegen de Engelsen. Het vierkante fort gaf rugdekking aan Fort Sabina Henrica. Twee jaar later vertrokken de Fransen en kreeg het de Nederlandse naam De Hel. De Hollanders moderniseerden fort De Hel in Willemstad in 1884 zodat er 118 soldaten in konden.www.zuiderwaterlinie.nl

Via Helwijk en Fort de Hel (die helaas dicht was) fietsen we terug naar de camping, het batterijtje van de joekels wordt al aardig leeg en met een rit van in totaal 15 kilometer hebben ze het  goed gedaan. Na wat drinken springen ze de camper in en gaan op standje snurk. Inmiddels is het kwart over vier en houden ons gemak nog even zo voor het eten.

We hebben een heerlijke zigeuner schnitzel met aardappelgratin en een salade, de honden krijgen ook hun brokjes en daarna gaan we nog even een rondje lopen, althans dat dacht ik, na 5 meter ging de eerste al door de achterbenen en 2 tellen later de andere en ze draaide gelijk om dus dat was een kort rondje. Snel plassen en weer naar bed.

Wij zetten een Netflixje aan, Lincoln Laywer, en kijken de serie af waar we van de week mee begonnen zijn en zo wordt het kwart over twaalf voor we gaan slapen. En wat hebben we lekker geslapen, rond half negen werden we wakker omdat er een hond op de camping aan het blaffen was en de onze daarop reageerde. Het regent heel even maar dan klaart het op.
We gaan vandaag naar Willemstad (In Nederland en niet op de Nederlandse Antillen).

We fietsen een stuk wat we gisteren ook gedaan hebben alleen nu de andere kant op. De honden kunnen lekker los lopen en blijven lekker dribbelend langs de fiets en dat doen ze super goed.

Nederland is een waterland. Water is niet alleen een vijand waar je je tegen moet beschermen, het is ook een bondgenoot waar je je mee kunt verdedigen. Dat zie je goed in het gebruik van de vele waterlinies, waarvan de Zuiderwaterlinie er één is. Het is de oudste, langste en meest gebruikte waterlinie van ons land. Daarmee is het misschien ook de waterlinie met de meeste verhalen. zuiderwaterlinie.nl

Na ongeveer 7 kilometer fietsen staan we hartje Willemstad, midden in de veste. We zetten onze fietsen neer en gaan lopend de veste verkennen, we zien al snel wandelroutes en fietsroutes om de vesting heen en besluiten als we terug gaan die route te fietsen. We lopen wat rond, kopen een heerlijke kaas en ploffen nog op een terrasje neer. Want een bakje koffie mag niet ontbreken, weet iedereen. Na de koffie gaan we op het gemak terug naar de camper, we rijden op een andere manier terug en zijn rond 13:00 uur weer op plaats van bestemming. Tess en Jet besloten om (op het moment van loslopen) dat het ook leuk was om even in een modderplas te duiken, head first. Dus die moesten nog even afgespoeld worden voor de überhaupt in de buurt van de camper mochten komen. 

Bij terugkomst ga ik even op internet op zoek naar wat informatie over de geschiedenis van deze omgeving, had ik ook kunnen doen voor dat we naar Heijningen gingen uiteraard. Daarna werk ik de blog bij en kijk met veel plezier terug naar deze dag, wat een leuke stad (je), ik kan me zo voorstellen dat als het zonnetje schijnt het ontzettend druk is en er veel bootjes ronddobberen. Maar voor ons was het prima zo, heerlijk vertoeven hier.

's Avonds eten we lekker van de plaat en kijken nog een filmpje, dan zit het er weer op voor dit weekend. Morgen nog een lekker ontbijtje en dan gaan we weer terug naar het Zeeuwse. Volgende week gaan we richting Duitsland dus dat is een mooi vooruitzicht.

Tot dan.