Maandag, de eerste dag van alweer de laatste week blehhhh. We slapen echt heel erg uit voor ons doen en zijn pas om half elf uit bed, we zullen het nodig hebben gehad zullen we maar denken. De zon schijn al lekker en we prijzen ons gelukkig dat het al de hele vakantie mooi weer is ( op enkele dagen na dan). We maken een lekker bakje koffie en ik neem een lekkere Noorse cracker, Marco gaat voor een meer solide ontbijt. Ik had een route gepland in route.nl, hierop staan niet altijd de fietspadden aangegeven en dus plan ik ook wel eens wandelpaden of MTB routes in onze fietstocht. Ook voor vandaag wist ik niet helemaal zeker of het allemaal fietspad was, we gaan het zien en we kunnen altijd omdraaien lijkt mij.
Als we de camping af gaan slaan we rechtsaf en volgen we het fietspad, ik kijk rechts over mijn schouder of Marco nog achter me fiets en zie een soort van dam. Ik zeg tegen Marco, "Kijk daar eens" en de fietsen gingen al die kant uit. Nog geen 500 meter van de camping is er nog een stuwdam, deze is speciaal (zoals zovele in Noorwegen) voor het opwekken van stroom. Het pad er naar toe ziet er nieuw uit en we blijven lekker even staan kijken naar het geweld wat hier is. Daarna fietsen we terug naar de hoofdweg, in mijn ooghoek zie ik nog wat stenen staan, in een cirkel met een grote in het midden, wat is dat nou weer?
Dit blijken Galtelandsteinen te zijn deze dateren uit 1016 en staan bij een grafterp, ik maak wat foto's en ga weer terug naar Marco die staat te wachten, hij had een winkel gezien waar ze wel eens tuinslang zouden kunnen hebben en aangezien die van ons het heeft begeven was het wel een poging waard om even te kijken of ze deze daar hadden. En ja hoor, na een ronde lopen door de winkel vinden we een soort gelijke tuinslang als we hadden, in laden en weg!! We stappen weer op de fiets en volgen de route die we gepland hadden, eerst de rotonde over en we konden weer verder.
We fietsen op een mooi fietspad langs de weg en zien links van ons diverse bordjes staan waarop staat het we moeten uitkijken in verband met een schiet gebied een stukje door fietsen en zien dat we langs een kazerne rijden met een militair museum, snel door......
De weg veranderd in een gravelpad en wij fietsen lekker door, de weg gaat heel langzaam omhoog maar met de E-bike merk je daar niets van. We slingeren langs mooie plekjes, water, bossen en huizen. "We moeten hier links" zei Marco, dus hup links af, de weg werd smaller er kwamen wat meer huizen en er stonden al bordjes met de tekst dat we niet verder konden en dat je niet harder dan 15 km mocht ivm de kinderen. Oke... volgens route.nl kunnen we verder en gaan dan ook verder.
In de verte horen we al wat honden blaffen en als we goed kijken lopen ze in een wei met afrastering, geen probleem dus. Als we dichterbij komen zijn het misschien wel 35 honden die op het veld zijn en als er 1 blaft, ja dan blaft alles. We rijden een erf op maar zijn vastberaden en rijden door, de man op het erf kijkt ons raar aan en wij groeten hem vriendelijk (die zal wel gedacht hebben..)
Het eerste stuk ging goed en we fietsen lekker verder, je kon wel zien aan de begroeiing dat hier niet dagelijks werd gefietst maar er waren wel 2 banen, dus er kan met een auto/Quad wel komen. Toen kwamen we op het punt dat foto's maken en filmen niet meer lukte met een hand aan het stuur, maar eigenwijs dat we zijn gaan we verder. Moeten regelmatig even afstappen om de fiets een zetje te geven of er ligt te veel losse stenen dat fietsten niet kan. Maar wij gaan door, doorweekt van het zweet staan we boven aan althans dat denken we. We kunnen weer een stukje fietsen en na de volgende bocht zien we de weg weer omhoog gaan en de losse stenen al liggen, dat betekend weer afstappen en lopen. Maar wij houden vol!!!
Toen we bijna aan het eind waren van het bospad stond daar ineens een hefboom en was de weg afgesloten voor alles en iedereen, behalve voor die twee gekke uit Vlissingen want die gaan onder de paal en fietsen rustig verder of er niets aan de hand is. Na 25 meter stonden we weer op de verharde weg en op een brug. Zo, dat hebben we overleefd, eerst even wat drinken en weer verder. We fietsen weer volgens de route verder en gaan rechts af, gelukkig is er een fietspad langs de weg want deze weg is weer behoorlijk druk, doorgaande weg naar Kristiansand.
We moeten oversteken en belandde op een fietspad wat vroeger een spoorrail is geweest en gaan achterlangs de hoofdweg, heerlijk fietsen. Opeens zie ik een grote ijsco, Marco dacht dat ik aan het hallucineren was en begon zich al zorgen te maken. Maar hoe dichter dat we bij kwamen zag Marco het ook. In de middle of nowhere, wtf, oke hier moeten we even kijken. Het zonnetje scheen lekker dus een ijsje kon er wel in. Maar wacht er is niemand......
Nu ben ik gewoon een foto vergeten te maken van de buiten kant maar dat heb ik wel gefilmd dus dat komt nog, maar het was zelfbediening. Koffie gratis en ijs van 20NOK, je moest dit zelf even afrekenen in de kassa. Hoe gaaf is dit en hoe heeft men zoveel vertrouwen in de mens dat dit niet beschadigd wordt of dat er geld uit de kassa wordt meegenomen, want ik kan je vertellen er lag best wat in. Maar wij hebben in ieder geval genoten van het ijsje, even onze handen wassen en we gaan weer verder. De weg blijft mooi tot we weer het water over moeten en een klein stukje op de weg moeten fietsen.
We komen nu dichter bij de camping en zien aan de overkant van het water onze camper al staan, maar ik wilde eigenlijk ook nog even kijken bij de Flåt Nikkelgruve een oude Nikkel groeve. Dus eerst weer door het dorp langs de kerk waar we gisteren ook langs fietsten en de weg omhoog. Er stonden ook bordjes met iets van skiën, geen idee wat dat betekende......
We fietsen langzaam maar gestaag omhoog, de computer van mijn fiets geeft aan dat we nog maar 10 km kunnen fietsen dus het wordt spannend. Als we bijna boven zijn komen we al diverse borden tegen met tekst erop wat over de groeve gaat, maar we willen eerst helemaal boven zijn om dan weer te kunnen afdalen en te kunnen kijken wat er op staat.
Thuis zoek ik nog wat informatie over de groeve maar dat is voornamelijk in het Noors en dat wordt wat lastig, maar de groeve is gebruik van 1844-1946 om het delven van nikkel, dit werd dat met paarden naar beneden gebracht een hele operatie dus. Marco maakt nog drone opnames en die zijn ook echt vet!
Na deze ferme fietstocht nemen we nog een drankje in de stad en gaan dat weer naar de camper, we bekijken nog even het hoogte profiel van de route en zien dat we toch nog 194 meter moesten klimmen, zou dat ook iets te maken hebben gehad met dat skiën???
Inmiddels al half vijf en we hebben een mooie dag gehad en weer een mooie dingen gezien en veel gelachen om onze stuntelpartij onderweg.
- Van - naar
- Evje
- Kilometers
- 34 km
- Slaapplek
- Diner
Galtelandsteinen, De Runestone van Galteland is een runestone uit het begin van de 11e eeuw CE, afkomstig uit Evje in de gemeente Evje og Hornnes in Zuid-Noorwegen. De naam verwijst naar de Galtelandtuin, waar het enige tijd gelegen was. Het herdenkt de expeditie van de Deense koning Knoet de Grote naar Engeland in 1015–1016. Wikipedia (Engels)
Reactie plaatsen
Reacties